بؤلوم : تانيتيم
دوشنبه 22 آبان 1391     یازار : هادي محمد جعفري

ساهير يوكسك تحصيل آلاراق، دونيا شعريله تانيش اولوب، آنجاق آذربايجان شعرينه اؤز دامغاسيني باسيب، آنا ديلي‌نين كئشيگينده اولاراق قوجاق ـ قوجاق محبته بورونموش شعرلر يارادير. اسير ائللرين شاعيري اولاراق، ائلي‌نين وارليغي، گؤزه‌لليگي، آغير دورومو، قانلي تاريخي اونون ايلهام قايناغي اولوب، اينسان سئوه‌رليك ده، ساهير شعري‌نين ان مهم موضوعو، چيلخا مفهومو، بوتون ماياسي‌ديير. ساهير بوتون اينسانلاري سئوديكده، اؤز ائليني باغرينا باسير، اونونلا بوتون تاريخ دردلريني يادا ساليب ـ آغلايير.

ساهير دؤيوشكن بير شاعيردير. الينه قلم آليب، اونو بير سيلاح كيمي قوللاندي. اللرينه توفنگ آليب شاها قارشي جانلاريني فدا ائدن‌ قهرمانلارين پرپر اولماسيلا، شاعيرين ده اوره‌گي پرپر اولوردو. فريدون ابراهيمي دار آغاجينا يوكسه‌لنده، شاعيرين اوره‌گي سيزايير؛ اوختاي گولَله قارشينا چيخان گئجه، اوره‌ك دؤيونتوسو، ساهيرين شعرينده دؤيونور.

ساهيرين اثرلري بونلاردير: افسانه‌هاي شب، سايه‌ها، شقايق، خوشه‌ها، اشعار برگزيده، كتاب شعر 1و 2، ميوه‌ي گس، كؤشن، ليريك شعرلر، سحر ايشيقلانير، سؤنمه‌ين گونشلر، آرزي و قنبر، داغينيق خاطيره‌لر، حياتين يئددي بوروقلاري، قيز سسي ـ  قيزيل سسي و...

ساهير ليريكا شاعيري‌دير، رومانتيك و حساس دويغولو بير شاعيردير. آنجاق خالقين آجيناجاقلي ياشاييشي، شاه ظولمونون سونسوز دهشتلري ساهيري خالق ايستكلريني ديله گتيرمگه مجبور ائتدي. آنجاق يئنه ده رومانتيكاني بوراخمادي، بلكه او شاعيرانه روحو، خالق مبارزه‌سيله قايناديب قاريشديردي. اجتماعي دردلري شاعيرانه بير ديل ايله سؤيله‌مه‌‌گي باجاردي. ساهير، ليريكاني دا آتا بيلمزدي، چونكي ائللرين شاعيري اولان، ائللرينه شاعيرليك روحو باغيشلامالي‌دير. اونا گؤره ده خالقينا سؤنمز عشقي‌ني اؤز شعرلري‌نين ايپك پرده‌لرينه بويادې. آذربايجان طبيعتي‌نين قوينوندا ياشايان شاعير، پاك قلبلي، اينجه دويغولو وطنداشلاريني اونودا بيلمزدي. او، اؤزونو اسير ائللرين شاعيري اولاراق يوكسلتميشدي.

ساهېر 1320 دن 1357 جي ايله قده‌ر ياراتديغي شعرلريني صاندېقچادا ساخلاييرسادا، انقلاب عرفه‌سينده مئيدانا چيخارتدي. اونون اثرلري شاهين تييه‌سي‌نين دال ـ قاباغي كسن بير چاغدا، ائل ايچينده ياييليردي و بير خزان شاعيري كيمي تانينيردي. خزان شاعيري او دئمك دير كي شاعيرين شعرلري خزان فصلينه و خزان روحو ايله سؤيلنميشدير. آذر آيي و او زاماندا اؤز وئره‌ن اولايلار، شاعيريميزده درين ائتكي بوراخميش و خالقيميزين خزانلي تاريخيني و آلين يازيسيني شعرينه آلميشدير. خزان بوتون غملي ـ كده‌رلي اولاراق، بوتون الوانليغييني دا اونون شعرينده گؤسته‌رير.

ساهير 82 ياشيندا 1364 جي ايلده دونياني اؤزونه بوراخيب، گؤزونو يومور. آنجاق ياراتديغي اثرلريله تاريخده قالاجاقدير

ادبيات چي لار چاغداش

 

زنگان‌دا«بايرام» مجله‌سي‌نين اوستاد هوشنگ جعفري‌له مصاحبه‌سي

1-         آقاي جعفري، سيز اؤزونوزو «بايرام»آيليغي‌نين اوخوجولارينا تانيتديرين لطفاً؟

اوّل «بايرام»ين يازيچي‌لاريندان چوخلو تشكّرلر ائديرم. اونلار چوخلو زحمت‌لر چكيب، «بايرام»ي گؤزل بير صورت‌ده چيخارديلار. من «هوشنگ جعفري»سيزه و حورمتلي همشهرلريمه و تورك خاليغينا تانيشام. دئمك اولار كي «آغ‌آتيم» كتابيندا، آقاي «بياني» منيم كئچميشيم‌دن يازيبلار. ياخشي‌دير اورادا ياشاييشيما باخسينلار. آنجاق دئيه بيله‌رم من بو ملّتين كيچيك خادمي و شاعري‌يم.

2-         ناواخت‌دان شعره باشلاديز؟ اوّلين شعريز هانسي شعردير؟

ائله اوشاق ايكن شعره و هنره ماراقلي‌ديم، آمما جدّي صورت‌ده يازمازديم. حايات يولداشيم بير اوغوم بيرليك‌ده تصادُف‌دا اؤلن‌دن سونرا، نقّاشي بومونو درديمي دئمه‌گه كيچيك گؤردوم. شعره اوز گتيرديم و «سفرچي‌لر» شعريني كي رحمت‌ليك «منوچهر نورآذر»ايله اوستاد «شهريار»ين حضورونا چاتيب اوخودوم و چوخ تشويق اولدوم و شعري داهادا جدّي صورت‌ده باشلاديم. 1369 ايلي‌نين زلزله‌سي طاريم‌دا و منجيل و رودباردا‌ اولدو و منيم عزيز هم‌وطن‌لريمين دردلريني بؤلمه‌‌گه طاريما گئتديم و زلزله شعريني اوخويوب، ائل شاعيري تانينديم. اوندان سورا، داي آديم ديل‌لره دوشدو.  دقيقاً ياديم‌دا دگيل اوّلين شعريم هانسي ايدي.

3-         نييه توركو ديلينده شعر يازديز؟

چوخ آچيق و آيدين بير مسأله دير. بيز توركوك و آناميز بيزه توركو لايلاي چاليب، من بئله فيكيرله‎‌شيرم كي كيمسه آناسين اوركدن سئوسه، اونون ديلين اونوتماز، اگر آنا ديلي ياواش‌-ياواش ياددان چيخسا، تورك‌لرين هويت‌لريي آياق آلتيندا ازيله‌جكدير. اونو قوروماغا واجب دير بوتون تورك يازيچي‌لاري و شاعيرلري اؤز ديلينده يازيب اوخوسونلار. تورك منيم كيمليگيم دير، ديليم اولماسا من‌ده يوخام

4-         هانسي شاعيرلرين شعري سيزه تأثير قويدو؟

دئمك اولار بوتون شاعيرلرين شعرين اوخويارام، آمما «حميده رئيس‌زاده»‌،سحر خانيمين شعرلري مني ماراقلانديردي و باخيشيمي شعره عوض ائله‌دي و شعري ياخشي تانيديم. قديم‌لره شهريارين حيدرباباسين، معجز شبستري و فضولي‌ني چوخ اوخويارديم. من شعرده رسالت گؤرمه‌سم، دلي‌ليك گؤرمه‌سم، فيكير گؤرمه‌سم، شعره ماراقلانمارام. اينديسه گؤرورسوز كي، توركو شعري آذربايجان‌دا جداً قدرت تاپيب، خصوصاً زنگان‌دا.

5-         زنجان‌دا هانسي شاعرلر سيزه تأثير قويدولار؟

 البته دئيه بيللم توركجه شعري انقلاب‌دان سورا نشريه‌لرده من باشلاميشام. «پيام زنجان»دا، «اميد زنجان»دا. بورانين شاعيرلريني ده اوخوموشام. من آغ آتيم كتابي‌لا توركونو زنگان‌دا، اوزاق و ياخين كندلرده ديل‌لره سالديم و باخيش‌لاري عوض ائله‌ديم و سيز ياخشي بيليرسيز كي آغ آتيم‌دان سورا چوخلاري بيلدي كي بوردادا ياخچي شعر يازماق اولار.

6-         اوّلين كتابيز يعني «آغ‌آتيم» نئجه ياراندي، نئجه چاپ اولدو؟

بورادا اعتراف ائديرم كي مهندس م.كريمي منه يارديم ائتدي كي باشارام سؤزلريمي دئيه بيلم. گئجه منه تاريخ‌دن دانيشيردي، تورك خالقين‌دان. من ذوق ائله‌ديم آغ‌آتيم شعريني يازديم. سورا رحمت‌ليك استاد «اسدالله جمالي» منه چوخلو اثر قويدو و اونون اصراري لا، او كتاب «اقتصاد»چاپخاناسيندا حؤرمتلي دوستوم آقاي «حاج مسعود اقتصاد» حضرت‌لري الي‌له و كؤمگي‌له چاپ اولدو و چوخ تئزده يئرينه دوشدو و ياييلدي. خصوصاً طاريم‌دا و هئچ ياديم‌دان چيخماز كي طاريم‌دا منه «زلزله شاعيري» آد قويموشدولار. من طاريمين آدين بوتون دونيادا تانيتديرديم. چوخلو شبكه‌لر منه «باكلور شاعيري» دئييرديلر. چون باكلور كندي‌نين حاققيندا يازديغيم شعر، چوخ ديل‌لره دوشدو.

7-         آغ‌آتيم چاپ اولوب، بازاردا پخش اولدو، انعكاس نئجه‌ايدي؟

آغ‌آتيم چاپ اولان‌دان سونرا، تورك شعري زنگان‌دا يئرينه دوشدو و بئله دئيه بيله‌رم كي ادبي ديل‌ده او قدر بورادا شعر يازيلماميشدي يا خالق آراسينا گيرمه‌ميشدي. مني هر كس گؤردو تئز واژه‌لري سوروشاردي. «آلقيش»، «زيروه»، «دنيز» كلمه‌لري كي زنگان‌دا يادلاردان چيخميشدي، منيم شعرلريمده بيرده باشدان ياشاماغا باشلادي و اوندان سورا گؤرورسوز كي حتّي اطراف‌لارا دا اثر قويدو و من بونا فخر ائديرم.

8-         او كتاب‌دا هانسي شعري چوخ بَيَنديز؟

آغ آتيم‌داكي شعرلرين هامي‌سيندا، هم منه، هم اوخوجولارا تزه‌ليگ واريدي. چون من سعي ائديرديم غزل‌ده و يئني شعرده باخيش‌لاري دَگيشديرم. مثلاً گئجه‌لر، آغ‌آتيم، آغ‌ بولاق، كيمي شعرلر ديل‌لره دوشدو و كتاب چاپ‌دان چيخماميش، يعني چاپخانادا ساتيلدي. آغ‌آتيم چيخماميش‌دان قورتاردي، آمما تأسف‌له اونون سونراكي چاپ‌لاري چوخلو چتين‌ليك‌لره معروض قالدي!

9-         عائيله‌نيزين باخيشي شعره، هنره و ادبيّاتا نئجه‌دير؟

ائله كي بيليرسيز، بيزيم عائله هنر و ادب سئور دي. بو ائله عائله‌نين باخيشين گؤسته‌رير، بؤيوك قيزيم «نسيم»، «زن خورشيد» لوح و تنديسين آلدي. «صبا» مينياتوريست و «سولماز»دا نقاشي ده «رئال» ايشلر، «طاهر»ده‌كي سريال‌لاردا يا هنري ايش‌لرده گريمور دور. بونلار اوشاقليق‌دان ادبيات و شعر ايله ياشاييبلار و ياشاييرلار دا.

10-    ائله بيل اونلاردا سيزين كيمي رمانتيك و عاطفه‌لي انسان‌لار ديلار؟

 ائله‌دير، منيم حيات يولداشيم منيم اؤزوم‌دن‌ده احساسلي‌دير. هر بير كيچيك اورك يانديريجي مسأله‌يه آغلار و اوشاق‌لار اوندان دا داها چوخ. دئمك اولار بيزيم ائوده ياشاماق فقط شاعير ايشي‌دير.

11-    اوستاد، شعري خلوت‌ده يازارسيز، يوخسا جمع ايچينده؟

 شعر وار خلوت‌ده يازيلار، شعر وار جمع‌ ايچين‌ده. من هر شعري قوتارا بيلمه‌سم، گئجه‌ني خلوت ائده‌رم و اونو باشا چاتديرارام؛ آمما چوخ‌دا اولوب هيئت‌ده خالق آغلاشارديلار، من‌ده اؤزوم‌ده غرق اولارديم. هئچ بيلمزديم هيئت ناواخت قورتاردي، اوندا منيم‌ده شعريم قوتاراردي.

12-    شعر قالب‌لرين‌دن هانسي سيزده چوخ ماراق يارادار، غزل، قوشما، گرايلي و... ؟

هامي‌سي، خصوصيله غزل، آمما بعضي سؤزلر وار كي غزل‌ده دئمك اولماز. اونا گؤره او بيري قالب‌لرده واختيجا، يئرينده آدامي ماراقلانديرار، آمما قوشما و غزل منيم اصلي ايشيم دير. «غزلچي جعفري‌يم اؤلكه‌مين آدي ساني‌يام.»

13-    دئديگيميز قالب‌لرين هانسي خالقا خوش گلير؟

 هر شعر گؤزل اولا و خالقين دردين دئيه، خالقا خوش گلر. مثلاً «فرياده گلين» شعري جاوان‌لارين و گنج‌لرين دير، «يار آغلادي» شعري عاشق‌لارين دير، هابئله «حاجي‌لار»ظنز شعري عُموم ملّتين دير، كي گؤرورسوز «حاجي‌لار» شعري بير آي‌دا بوتون ايران‌دا ياييلدي. بو ايل حاجي‌لارين بير دئييردي مكّه‌ده حاجي‌لار شعرينه قولاق آسيرديق.

14-    استاد، سيز چوخ بؤيوك جمع‌لرده، شعر اوخويورسوز، او جمع‌لرده نه احساسيز اولار؟

 دئمه‌لي‌يم كي من شعرلريمي بوتون احساسيم‌لا يازارام و بوتون احساسيم‌لا دا اوخويارام. من شعر اوخويان‌دا بوتون دامارلاريم منه سس وئرر، من شعريم‌له بيرله‌شه‌رم و خالق ايچينده داغيلاريق. اونا گؤره‌ده خالق طرفيندن آلقيشلاناريق. اؤزوم‌ده گؤردوم خالق مني و شعريمي آلقيشلايير، من‌ده يئني بير احساسا گله‌رم، سانكي دونيا منيم اولار. اولوب كي من‌دن سورا ياريم ساعات چكيب بلكه مجلس اؤزونه گلسين و آيري شاعرده شعر اوخوسونلار.

15-    ايندي‌يه كيمي حضور تاپديغيز جمع‌لرين هانسي سيزين اوچون خاطيره‌لي اولوبدور؟

هامي‌سي، آمما «اورمو»دا اطّلاعيّه وئرميشديلر، زنگانلي «هوشنگ جعفري» گله‌جك. بو قدر تورك خالقي استقبالا گلميشدي كي داها صلاح اولمادي شهره گئدم، مني شهرين ائشيگين‌ده بير ائوده ساخلاديلار. سورا منه فيلم نشان وئرديلر كي منه ثابت اولدو كي اؤز خالقيم مني سئوير، نئجه كي من اونلاري سئويرم. تبريزده بئله دير.

16-    سيز استانداري كارمندي‌سيز، او ايشين شاعيرليگه ارتباطي وارمي؟

 هئچ يوخدور. آمما اوّل انقلاب خطّاط يوخ ايدي. نقّاش يوخ و يازيچي يوخ ايدي. مني استانداري‌يه چاغيرديلار. من جبهه‌لرده خط يازارديم. استانداري‌نين خبرلرين يازارديم. قوناق گلنده پارچا يازارديم. بئله‌ليك‌له اورادا قاليب استخدام  اولدوم. الان فقط ادبياتا يئتيشيرم. بوتون مديرلر و استاندارلار منه لطف ائديبلر. ايندي ده بئله دير.

17-    اداره‌ده همكارلاريزين ارتباطي سيز ايله نئجه‌دير، اونلار بير مشهور شاعر ايله يولداش‌ليق‌دان نه حس ائديرلر؟

منيم اداره‌ده همكارلاريم بو قدر مني اورك‌دن آلقيشلايارلار كي حدسيز و حساب‌سيز دير. دئيه بيله‌رم كي هئچ شاعر ايندي‌يه قدر منيم تك آلقيشلانماييبدر. من خالق شاعيري‌يم، او دور خالقيم مني اورك‌دن سئوير. هامي‌سي مني بير قارداش كيمي بلكه‌ده قارداش‌دان‌دا باش سئويرلر. منيم همكارلاريم اولماسا ايندي‌يه ديقلاميشديم.

18-    طنز شعره نظريز نه‌دير؟ سيزين طنز شعرلريزده وار؟

 طنز شعري دئمه‌گه چوخلو يئر وار. من شوخ طبع آدامام. سؤزومو شوخلوق ايله دئيه‌رم. عصباني اولمام، ساللام طنزه سؤزومو دئيه‌رم؛ اونا گؤره، ظنز شعريم چوخ دور. مثلاً حاجي‌لار، شورالار، فرماندار و...

19-    آقاي احمد صادقي‌نين طنز شعرلرينه نظريز؟

آقاي صادقي منيم اَن ياخشي دوست‌لاريم‌دان‌دير. اونون طنزده بير خاصّ باخيشي وار. دئيه بيله‌رم كي ايران‌دا من بوتون شهرلري گزيب و دعوت اولموشام، چوخلودا شعرلر ائشيتميشم؛ آمما آقاي صادقي‌نين ديلي و سبكي آيري بير ديل دير و واقعاً گؤزل دير.

20-    آغ‌آتيم‌دان سونرا چاپ اولان كتاب‌لاريزدان صحبت آپارين؟

البتّه «گونش»‌ده چيخدي و «آغ‌آتيم و گونش»ده باش‌دان ايكي‌سي بير يئرده ده چاپ اولدو. آمما او قدر سانسور اولوب كي قورخورام چاپ اولدوقجا سانسور اولا و آخيردا فقط جلدي قالا. بيلميرم نييه اؤزلري قويور چاپ اولور؛ سونرا كي چاپ‌دا اونو قئيچي‌له‌ييرلر، من كي باشا دوشمورم.

21-    سيز اؤزونوز چوخ دئييب‌سيز، سيزي زنگان‌دان ائشيگه چوخ تانييب‌ و استقبال ائديرلر، بو باره‌ده دانيشين؟

بونو من دئميرم، سيز «گوگل»سايتينا بير باخين، آديمي سئرچ ائدين گؤرون مني دفعه‌لرله خارجه‌دن، تركيّه، آلمان، سوئد، باكي، بورسا، استكهلم، بورجالي، گرجستان و چوخلو يئرلر دعوت ائديب، تأسف له گئده بيلمه‌ميشم. آمما اوستاد حسن كاناكايا گلميشدي زنگانا دئييردي، بيز دانشگاه‌لاردا سنين شعرلرين اؤيرنجي‌لره اوخويوب و سيزي تانيتديراريق و زنگاني بيز سن‌له تانيميشيق. زنگان منيم قولاغيما دگمه‌ميشدي. دكتر علي قفقازيالي «ايران جغرافياسي‌نين تورك‌لري» كيتابيني منيم شعريم‌له باشلاييب.

22-    زنگانين انجمن‌لرين‌دن و شعر آخشام‌لارين‌دان راضي‌سيز؟

زنگان‌دا آلتي ايل‌دن چوخدور، شعر آخشامي قورولمور. آقاي سهندي جنابلاري گلندن سونرا بيري قورولدو كي دئمك اولار پيس دگيلدي؛ آمما نه قديمكي‌لر كيمي. كئچميش مديركل‌لار بئله ضربه وورردولار كي يازيق آقاي سهندي نئچه ايل چكر ارشادين قدّين دوزلتسين. تأسف‌له دئيه بيله‌رم كي:

 «سوسوبدور ديل‌لري شاعيرلرين دونوب شعري

 

هُنر شهيد اولالي، شعرين الامان چاغي‌دير»

23-    بير زامان «ايشيق انجمني» واريدي، اوندا شعرين وضعيّتي نئجه‌ايدي؟

او «ايشيق»‌ ائله ايشيق ساليب كي هئچ واخت سؤنمز. ايشيق‌دان گؤزل شعر يازان‌لار و نثر يازان‌لاريميز چيخدي، دئمك زنگانين فرهنگي و ديلي ياخين زامان‌دا ايشيغا مديون دور. اوندا شعر اؤز جايگاهين‌دا تاپدي. ايندي شاعر هئچ يئر تاپمير شعرين اوخوسون. سؤزلر اورك‌لرده قاليب، كؤزه‌رير.  هر نه زنگان آدي ديل‌لره دوشوبدور، ايشيق‌دان دوشوبدور.

24-    ايشيق‌دان سونرا نئجه اولدو؟

شعريميز چتين‌ليگه قالدي. بيرده ايشيق يارانماسا ياخچي شاعر گؤره بيلمه‌ريك. شاعيرلريميز اورك‌لرينده هره‌سي بير ايشيق ياراتمالي‌ديلار. بير ايشيق‌دان مين ايشيق.

25-    بالاخره «ايشيق» زنگانين شعرين‌ده مثبت تأثير قويدو يا يوخ؟

نئجه كي باش‌دا دئديم، اصلاً ايشيق تأثيرين بئله قويدوكي الان‌دا ايشيق‌چي‌لار اؤلكه‌لره ايشيق ساليبلار. زنگانين شاعيرلري چوخ قاباق‌داديلار. گله‌جك‌لري اَن گؤزل گون‌لر گؤره‌جك.

26-    «اشراق انجمني» نئجه؟

واللاه من چون گئتمه‌ميشم، بيلميرم؛ آماا بونو بيليرم كي اورادا دا گؤزل و اوستون شاعيرلر وار.

27-    شعريميزين رابطه‌سي موسيقي‌له نئجه اولمالي‌دير؟

شعر و موسيقي بير- بيرينه باغلي‌دير؛ اصولاً شعر موسيقي‌دير و موسيقي شعردير. هر شعر كي اورك‌لره يول تاپير حتمن موسيقي‌له باغلي دير.

28-    آشيق موسيقي‌سين، يوخسا موغام، يوخسا پاپ موسيقي‌سين سئويرسيز؟

هر موسيقي كي اورَگيمه اوتورار، سئوه‌رم. آشيق، موغام. موغام مني بير آيري حالا آپارار، ائله آشيق موسيقي‌سي‌ده. بير قابل آشيق«يانيق كرمي» چالان‌دا باخين گؤرون آدام نئجه دلي اولور و اورك‌دن كرم كيمي يانير.

29-    هانسي بيزيم شعريميزه چوخ يارديم يئتيره بيلر؟

البته كي هامي‌سي، آمما آشيق و موغام بيزيمكي‌دير و هر ايكي‌سي‌ده شعريميزه يارديم اولا بيلر.

30-    سيزين شعرلريزي ايندي‌يه كيمي آهنگ دوزلديب، موسيقي‌له بيرليك‌ده اوخويوبلار؟

چوخ اولوبدور، اشراق شبكه‌سينده هر گئجه «آي‌جالانير» موسيقي‌سي منيم دير. دورنالار سرياليندا، ساراي سرياليندا و هابئله دئيه بيله‌رم كي باكي‌دا 30‌دان چوخ شعريم موسيقي‌له سسله‌نيبدير.  يار كوچه‌سي، قيزيل اؤزن‌ده‌كي مقام گتيردي. بيرليك‌ده بوتون شبكه‌لرده ملّي سرود كيمي اولموشدو.

31-    تبريزده چيخان «آغ‌آتيم و گونش»ده چوخ املا غلط‌لري وار، نيه؟ سيزين شعرلريزه چوخ علاقه‌لي آدام‌لار وار، آمما كتابيزدا غلط اولان‌دا، بير آز غملي اولورلار آخي؟

عائله‌وده بير مسئله اوز وئرميشدي، اونا گؤره من گئده بيلمه‌ديم، تأسف‌له اونلاردا دقّت ائتمه‌ميشديلر، من چوخ مكدر اولدوم. هم شعرلري غلط چاپ ائديبلر، هم‌ده كي شعرلردن سانسور اولوبدور. واقعاً اوخوجولاردان شرمنده اولموشام. اوميد ائديرم گلن چاپ‌لاردا حتمن بو يالنيشي و نقصي اؤده‌يم.

32-    يئني كتاب چيخارديرسيز يا يوخ؟ آدي نه دير؟

 بله، «سولماز» چاپا حاضردير و «گله‌جك بيزيم‌دير». آمما تأسف‌له منيم شعرلريمه بير آز ننه‌ليك گؤزو ايله باخيلير. 

 

33-    شاعيرليك‌دن راضي‌سيز؟

نيه راضي اولماييم. من قلب‌لره ياشاييرام. و بو چوخ- چوخ بؤيوك بير افتخاردير. هر شهره گئده‌رم، حؤرمت گؤره‌رم، آللاه هامي‌سن ساخلاسين. من اونلارين آياغي‌نين تورپاغي‌يام. منيم هر نه‌ييم وار بو جاوان‌لاردان و بو ملّت‌دن دير. آللاه اونلاري ائليميزه و ديليميزه چوخ گؤرمه سين

ديل چي لر;




علي حسين زاده /داشقين/ در بيستم اسفند سال هزار و سيصد و سي و پنج در روستاي خلج از توابع شهرستان اوجان آذربايجان چشم به جهان گشود . او پنج ساله بود كه به يگانه مكتب ديني روستا جهت تحصيل علوم ديني و قرآن كريم ثبت نام كرد. در ان زمان در روستاها از جمله در روستاي خلج مدرسه دولتي وجود نداشت . علي در مدت چهار سال و با رغبت شديد در محضر مرحوم ميرزا فتح الله قرآن كريم و كتابهاي گلستان و بوستان و ديگر كتب موجود در مكتب روستا را بخوبي فرا گرفت. در همين سالها مدارس دولتي و ديگر علوم فارسي توسط معلمين فارس زبان اغاز گرديد. اين بار او در مدرسه جديد دولتي ثبت نام كرد.او موفق شد تحصيلات ابتدائي خود را در منطقه خود و با كسب رتبه اول در امتحانات نهائي تمام كند و با تشويق مادرش مرحومه فاطمه ملكي و معلم دلسوزش جناب هوشنگ معيني به شهرستان تبريز كوچ كرد و در دبيرستانهاي صفوي و سپس فردوسي دوره متوسطه را اغاز كرد.

در پي تعقيب و دستگيري مخالفان شاه او نيز به بهانه نوشتن اشعار و ديگر آثار ادبي تركي تحت تعقيب قرار گرفت و به دنبال آن به شهرستان ساووج بلاق تبعيد گرديد. علي بيش از پيش شيفته زبان خود همچنين فرهنگ و ادب تركي گرديد و ضمن تحصيل در دبيرستان پهلوي سابق شهرستان فوق به فعاليت ادبي خود نيز ادامه داد. او با استفاده از قانون پرش /دو كلاس در يكسال/ سالهاي عقب مانده خود را كه مشغول تحصيل علوم ديني شده بود را جبران نمود و تحصيلات عالي خود را در رشته الكترونيك ادامه داد. بعداز فروپاشي رژيم شاه و در پي شروع جنگ تحميلي او نيز مانند ديگر هم وطنان خود و در جمع لشكر بيست و يك/ حمزه/ع/ عازم جبهه هاي جنگ گرديد و در منطقه دهلران مشغول انجام وظيفه سربازي شد.

در سال/هزار و سيصد و شست و سه/ از طرف كانون نويسندگان جمهوري آذربايجان به آن جمهوري و براي تحصيل زبان وادبيات تركي دعوت گرديد لاكن سفر فوق به علت وجود ديوار آهنين كمونيستهاي روسيه عملي نشد. پس از چند سال و با متزلزل شدن بنيان حكومت كمونيستي شوروي سابق او با دريافت دعوت نامه و ويزاي لازم به جمهوري اذربايجان رفت و بي درنگ در آكادمي علوم و در خدمت اساتيد و دانشمندان برجسته و زبان شناسان مجرب به تحقيق و تحصيل خود در رشته زبان شناسي و تركولوژي پرداخت. در طول اين مدت به عنوان عضو رسمي كانون نويسندگان, فوند مطبوعات و مدنيت, انستيتوي اثار دست نويس اذربايجان, هيئت تحريريه مجله علم وحيات, روزنامه ادبيات واينجه صنعت و يول نيز انتخاب گرديد. در سال /هزار و نهصد و نود و دو/ و در پي فروپاشي حكومت شوروي و استقلال جمهوريها از ايشان براي تشكيل و تاسيس فوند مطبوعات بين المللي اروپا-اسيا بطور رسمي دعوت بعمل امد كه ايشان با توجه به اينكه موسسه ي فوق كاملا فرهنگي و ادبي بود ضمن شركت در تاسيس ان به عنوان عضو هيئت مديره نيز انتخاب شد. داشقين همچنين در سال /هزار و سيصد و هفتاد و يك/ در تشكيل و نيز تاسيس انجمن ادبي شهريار كه از طرف ادبا, شعرا, نويسندگان واساتيد بنام تبريز صورت مي گرفت شركت نمود و سپس به عنوان يكي از اعضاي هيئت مديره ان و از طريق انتخابات ازاد برگزيده شد.

داشقين به مدت سه سال و با تدريس دستور زبان تركي و راهنمايي شعرا و نويسندگان نوپا در انجمن فوق خدمت نمود. علي در سالهاي /هزار و نهصد و نود و سه /و /هزار و نهصد و نود و چهار/موفق به دريافت دكتري در رشته علوم زبان شناسي و تركولوژي گرديد و مجددا به زادگاه خود برگشت. داشقين تاكنون در دهها كنگره داخلي و بين المللي از جمله هشت صد و پنجاهمين سالگرد نظامي و پانصدمين سالگرد فضولي و نودمين صمد وورغون /به عنوان عضو هيئت داوران/ و دهمين كنگره شعرا و نويسندگان اذربايجان و كنگره اذربايجان شناسي و كنگره بين المللي ده ده قورقود و دومين كنگره نويسندگان ترك زبان دنيا و … با مقالات و سخنرانيهاي خود شركت كرده است . براي بيش از سي شعر ايشان از طرف اهنگسازان داخلي و نيز خارجي اهنگ ساخته شده و بصورت كاست و سي دي مجاز در اختيار هنردوستان قرار گرفته است كه از ان جمله مي توان سولدوردو خزان و ائل باخچاسي و انا و اذربايجان و لاچين و دونيا و بابك و غيره را نام برد .

اثار و حيات استاد داشقين در طول سالهاي /هزار و نهصد و نود و نه-دوهزار و يك/ چندين بار توسط دانشجويان دانشگاههاي ايران و دانشگاه اتاتورك تركيه دانشكده زبان و ادبيات تركي و انگليسي به عنوان تز دكتري و پايان تحصيلي تدوين و تاليف شده است .

داشقين هم اكنون با دارا بودن صلاحيت تدريس زبان و ادبيات تركي از دانشگاههاي ادبيات نظامي و زبان شناسي نسيمي به عنوان استاد زبان و ادبيات تركي در دانشگاهها و مراكز علمي تبريز و اورميه و خوي و سولدوز انجام وظيفه مي كند .او مولف بيش از هشتاد جلد كتاب علمي- فرهنگي از جمله فرهنگ لغات ده هزار صفحه اي و ديباچه نويس هم چنين مصحح بيش از چهار صد كتاب ادبي مي باشد.
يك شعر زيبا از اين گوهر گران قدر:
دورنا گؤزو

دورناني گؤزوندن ووران بير اووچو
اوولاقدا ياشاسا يالنيز، چتيندير.
آغا، قارا دئين يولداشين وارسا
واز گئچ، نه دانيشدير، نه ده كي ديندير...

ياشام ايكي شئي دير، ايكي جه دئييم:
آنلاماق و سئومك، ايش بوردا بيتير
تاپديغين يوكدورسه آنلاماغينا
اونوت تاپديغيني، بيراخ و ايتير...

سئوگي بير گوزگودور، اوزونه گولسن
سني ياشاداجاق اؤزونده هر گون
اونو داش اوركلي داشلارا چالسان
سينيغي اولاجاق چيينينده يوكون...

آنلاقسيز ياشاييش، سئوگيسيز اؤلوم
يوخلوقدان يوخلوغا گئدن كؤپرودور
اودونو سئوگييله يانمايان اوجاق
باشيندا دوران هر كسي اوشودور...

 
تاريخ چي لر

پروفسور محمدتقي زهتابي (كيريشچي) در ۲۲ آذر ماه سال ۱۳۰۲ه.ش در «چاي محله‌سي» شهر شبستر در خانواده‌اي مذهبي ديده به جهان گشود. پدرش با زهتابي خرج عايله را در مي‌آورد. در شش سالگي به كمك خواهرش در مكتب قرآن بانوان، قرائت قرآن و خواندن متون تركي را ياد گرفت. چنانكه خودشان مي‌گفتند در خانه، ايشان را بالاي كرسي مي‌نشاندند و همه دور كرسي جمع مي‌شدند و او براي فاميل كتاب‌هاي داستان قرائت مي‌كرد.در سال ۱۳۰۹ وارد مدرسۀ دولتي جديد التاسيس شبستر شد و بعد از

شش سال در سال ۱۳۱۵ تحصيلات ابتدايي خود را به اتمام رساند. پس از آن به وسيلۀ پدر از رفتن به مدرسه منع گرديد و بدين ترتيب به مدت دو سال به كار كشاورزي و زهتابي پرداخت و سپس به خاطر علاقه‌اي كه به آموختن داشت، به صورت پنهاني به تبريز نزد برادرش رفت و تا سال ۱۳۲۰ به مدت سه سال در دبيرستان فيوضات تا كلاس نهم درس خواند. پس از آن وارد دانشسراي پسران گشته، در مدت دو سال آن مقطع تحصيلي را نيز با موفقيت به اتمام رساند. طي سالهاي ۲۳ و۱۳۲۲ در دبيرستان‌هاي رشديه و ادب تبريز به تدريس مشغول شد. در طول سال هاي ۲۴ ـ ۱۳۲۰ در كلاسهاي حاج يوسف شعار زبان عربي و در كليساي كاتوليك‌ها زبان فرانسه را به خوبي ياد گرفت. در سال ۱۳۲۵ كه دانشگاه تبريز به وسيله حكومت ملي آذربايجان تاسيس شد، استاد در دانشكدۀ ادبيات آنجا پذيرفته شده و به عنوان يكي از دانشجويان اولين دوره در آن دانشگاه مشغول تحصيل شد.پس از انحلال حكومت دموكرات آذربايجان به وسيلۀ نيروهاي ارتش پهلوي، استاد در سال ۱۳۲۷ براي فراگيري علم و تحصيل در زمينۀ ادب و تاريخ زبان تركي به صورت قاچاقي وارد شوروي گرديد.در آنجا با اشارۀ حزب توده و رهبران فرقۀ دموكرات به دو سال زندان محكوم شده، به سيبري فرستاده شد. بعد از تحمل سه سال زندان در سيبري به دوشنبه تبعيد گرديد و سرانجام در سال ۱۳۳۳ (۱۹۵۴م) پس از سه سال تبعيد توانست خود را به باكو برساند و در دانشكدۀ زبان و ادبيات دانشگاه دولتي باكو مشغول تحصيل گردد.همچنين از همين سال به عضويت هيأت علمي دانشكدۀ خاورشناسي باكو در آمد و در آن دانشكده به تدريس زبان و ادبيات عرب پرداخت. در سال ۱۹۶۹ با دفاع از تز دكتراي خود با عنوان «زندگاني و خلاقيت ابونواس» مدرك دكتري گرفت و سه سال بعد موفق به اخذ لقب دوچنت شد. در همين سالها با خانم دكتر خاور اسلان محقق زبان و ادبيات آذربايجاني ازدواج نمود كه حاصل اين پيوند دو فرزند به نامهاي بابك و آذر بود.در طي سالهاي اقامت در باكو و شوروي به دليل مخالفت رهبران فرقۀ دموكرات آذربايجان، موفق به چاپ هيچ يك از آثار خود نگرديد. سرانجام در سال ۱۳۵۰ از شوروي خارج و به عراق و بغداد رفت و در دانشگاه بغداد به تدريس «زبان ديرين تركي» و «زبان فارسي» پرداخت. در سال ۱۳۵۷ به دليل پديد آوردن آثار علمي فراوان مفتخر به دريافت لقب پروفسوري از دانشگاه بغداد گرديد. در طي سالها اقامت در بغداد، استاد به دفعات مسافرتهايي به آلمان نيز داشتند و در آنجا نيز مشتاقان علم و ادب از گنجينۀ دانش بي‌كران ايشان بهره‌مند مي‌شدند.اما آنچه در طي اين سالها قلب استاد را به درد مي‌آورد، فراق و دوري از وطن بود. ايشان كه هدفش از سفر به خارج از كشور به دست آوردن علم و دانش به خصوص در زمينۀ ادب و فرهنگ آذربايجان ـ چيزي كه با توجه به دوران خفقان رژيم منحوس پهلوي به دست آوردنش در ايران غير ممكن بود ـ و انتقال آن به مردم سرزمينش بود، حال آن شايستگي را در خود مي‌ديد كه به آغوش وطن بازگردد و سينه‌هاي تشنۀ طالبان علم را از دانش خود سيراب گرداند.وقوع انقلاب اسلامي، اين امكان را براي استاد به وجود آورد. ديگر آن خفقان قبلي از بين رفته بود و او مي‌توانست در كنار مردم سرزمينش قرار گيرد. به همين خاطر در پي نوشتن تقاضايي براي ورود به كشور و موافقت با آن، استاد در اوايل سال ۱۳۵۸ وارد كشور شد و از همان سال با ايجاد كرسي زبان و ادبيات تركي آذربايجاني در دانشگاه تبريز با عنوان استادي به تدريس زبانهاي تركي و عربي مشغول گرديد. اما متاسفانه دو سال بعد به بهانه‌هاي واهي و در عين بي‌گناهي به چهار سال زندان محكوم و پس از آزادي از زندان نيز از تدريس در دانشگاه محروم گرديد. بدين ترتيب استاد بار سفر بسته، رحل اقامت در خانۀ آبا و اجدادي خود در شبستر افكند و در آنجا مشغول مطالعه و بررسي و تحقيق و نويسندگي شد.سرانجام نيز در آخرين روز پاييز سال ۱۳۷۷ در حاليكه تنها چند روزي بود كه از سفر علمي به آلمان برگشته بود، در اثر سكتۀ قلبي (؟) در پشت ميز مطالعه جان به جان آفرين تسليم كرد.مراسم خاكسپاري آن عزيز از دست رفته با شكوه زياد و با حضور بسياري از شخصيت هاي علمي ـ فرهنگي آذربايجان در شهرستان شبستر انجام گرفت و بدين ترتيب مردي كه تمام عمرش را در راه اعتلاي وطن و ملت گذارده بود، به خاك سپرده شد. هرچند كه يادش براي هميشه در قلوب مردم آذربايجان زنده خواهد بود.




نگاهي به خصوصيات رفتاري

خصيصه‌اي كه همگان در استاد به وضوح مي‌ديدند، جوان‌دل بودن ايشان بود. وي با آنكه در اواخر عمر ۷۵ سال از سنشان گذشته بود، ولي بسان جواني ۲۰ ساله پر شور و شوق بود. خستگي را نمي‌شد در چهرۀ ايشان ديد. رفتارشان به خصوص با جوانان چنان بود كه هركس كمي با او هم‌صحبت مي‌شد مجذوبش مي‌گشت. به دليل همين مجذوبيتشان محبوب‌ترين فرد در بين دانشجويان و جوانان آذربايجاني به شمار مي‌رفت.

زندگانيش بسيار بسيار ساده بود. نه در خانه‌اش و نه در پوشش‌اش و نه در هيچ جاي ديگر نشاني از تجمل نمي‌توانستي پيدا كني. بسيار ساده و بي‌ريا مي‌زيست و به اين سادگي نيز افتخار مي‌كرد.هيچگاه بسان بعضي‌ها در مقابل سئوالي كه جوابش را نمي‌دانست، از خود جوابي در نمي‌آورد و مي‌گفت : مي‌گردم و پيدا مي‌كنم. عدم پيشرفت ملل شرق را در عدم ايجاد محيطي مناسب براي اقوام مختلف جهت برخورداري از حقوق مليشان مي‌دانست و معتقد بود تا زماني كه اين چنين محيطي ايجاد نگردد، آن استعدادهاي طبيعي كه در مردم مشرق زمين نهفته است هيچگاه به منصۀ ظهور نخواهند رسيد.


آثار قلمي پروفسور محمدتقي زهتابي

استاد در زمينه‌هاي مختلف علمي ـ ادبي صاحب نظر بودند. ايشان با آنكه مورخي توانا بودند، شاعري پر قريحه نيز بودند. در عين حال در ادبيات تركي نيز از همگان سر بودند. استاد به پنج زبان تركي، فارسي، عربي، روسي و فرانسه احاطۀ كامل داشت و در جاهاي مختلف به تدريس اين زبانها پرداخته بود. در زمينه شعر، اشعار بسياري از ايشان چاپ شده است بمانند:

ايتتيحاد يولو آيليقئ (ماهنامه اتحاد يولو) – بغداد
آذربايجان توركجه‌سي‌نين نحوي – تبريز
پروانه‌نين سرگوذشتي (سرگذشت پروانه) ـ بغداد
باغبان ائل اوغلو (نگاهي به حركات مشروطه و انقلاب پرشور مردم ايران به خصوص آذربايجانيان و تبريزيان در مقابل استبداد و استعمار و بررسي زندگاني يكي از قهرمانان و سرداران جنگهاي ۱۱ ماهه تبريز به نام حسين خان باغبان به صورت شعر) ـ بغداد
چريك افسانه‌سي (افسانۀ چريك) ـ بغداد
بذ قالاسيندا (در قلعۀ بذ) ـ برلين
بختي ياتميش (بخت خوابيده) ـ بغداد
ارك هفته‌لييي (هفته نامه ارك) – برلين
هستي نسيم – بغداد
جنايات ۲۵۰۰ ساله شاهان – بغداد
آيا زبان فارسي به زبان ملل ديگر ايران برتريت دارد؟ – بغداد
قواعد الفارسيه – بغداد
معاصر آذري ادبي ديلي – تبريز
زبان آذري ادبي معاصر – تبريز
علم المعاني، لكسيكولوژي – تبريز
قوي اولسون اون (بگذار ده شود) – تبريز
باغبان ائل اوغلو – تكميل شده ـ تبريز
ايران توركلري‌نين اسكي تاريخي (تاريخ ديرين تركان ايران) ۱ و ۲ – تبريز
شاهين زنجيرده (شاهين در زنجير) ـ تبريز
علي آغا واحيددن خاطيره‌لريم – تبريز

ستاره اي كه در آسمان ادب و فرهنگ درخشيد


اشعار استاد يكي از بهترين و پرمعناترين نمونه‌هاي شعر تركي معاصر هستند و ايشان را مي‌توان در زمينۀ شعر يكي از شاعران برجستۀ قرن حاضر در حوزۀ زبان تركي خواند. استاد در زمينۀ ادبيات تركي آذربايجاني داراي علمي سرشار  و دانشي فراوان بودند، طوريكه شاگردان بسياري علاوه بر ايران در خارج از كشور منجمله جمهوري آذربايجان، تركيه، آلمان، سوئد و … داشتند. ايشان را مي‌توان بزرگترين اديب زبان تركي در ايران در سدۀ اخير دانست، چرا كه خدمات بسيار ارزنده‌اي در اين زمينه انجام داده‌اند كه مي‌توان به موارد زير اشاره كرد:

ـ تدريس زبان و ادبيات تركي آذربايجاني بعد از ورود به ايران تا پايان عمر

ـ در طول اين ۲۰ سال ايشان هزاران شاگرد در ساحۀ ادبيات پروراندند كه اينك هر يك براي خود عالمي هستند.


ـ تحرير و چاپ آثار ارزشمندي در مورد زبان و ادبيات منجمله: «زبان آذري ادبي معاصرـ آواشناسي، قواعد نگارش» (تبريز)، «موعاصير ادبي آذري ديلي‌ ـ سس، صرف» (تبريز)، «علم المعاني ـ لكسيكولوژي» (تبريز)، «قوي اولسون اون» (مجموعه حكايات ـ تبريز )، مقالات متعدد در روزنامه‌ها و مجلات مختلف از جمله وارليق، اميد زنجان، پيام اورميه و… ، «قواعد الفارسيه» (به زبان عربي ـ بغداد) و …با وجود مطالب بالا، تخصص استاد در زمينۀ تاريخ بود.


مهمترين اثر پروفسور زهتابي

كتاب تاريخي ايران توركلري‌نين اسكي تاريخي (تاريخ ديرين تركان ايران) ـ جلد اول ـ از ماقبل از تاريخ تا حملۀ اسكندرـ كه چند ماه پيش از درگذشت استاد از زير چاپ خارج شد و به دست مشتاقان رسيد مهمترين اثر چاپ شدۀ ايشان است و بعد از درگذشت پروفسور زهتابي ، جلد دوم «ايران توركلري‌نين اسكي تاريخي» نيز بمانند بسياري از آثار قلمي وي به وسيله مركز نشر آثار استاد و با همت شاگردان ايشان چاپ شده‌اند.

از آنجائيكه در زمان رژيم طاغوت به دليل وجود افكار نژادپرستانه در خاندان پهلوي، وجود تبار ترك در ايران از سوي دولت و عالمان وابسته به آنان انكار مي‌گرديد. حال آنكه قضيه هيچگاه چنين نبود و تركان در تاريخ از اولين آفرينندگان تمدنهاي بشري به شمار مي‌آيند. در اين كتاب ۸۷۰ صفحه‌اي اقوام از لحاظ زبان شناختي به سه گروه عمده تقسيم شده‌اند: التصاقي، تحليلي (قالبي) و هجايي. التصاقي مانند تركي، فنلاندي، مغولي ـ تحليلي مانند فارسي، انگليسي، عربي ـ و هجايي بسان چيني. استاد كه در نوشتن اين كتاب از منابع مختلفي به زبانهاي مختلف سود برده‌اند، ثابت نموده‌اند سومريان كه اولين پديد آورندگان تمدن بشري به حساب مي‌آيند، التصاقي زبان بوده‌اند و زبان آنها صورت قديمي زبان تركي آذربايجاني امروزي است. همچنين در اين كتاب در مورد اقوام متعددي كه قبل از آمدن اقوام هند و اروپايي به ايران، در اين سرزمين مي‌زيسته‌اند بحثهاي فراوان و دلپذيري انجام گرفته و با استناد به منابع متعدد ثابت گرديده كه زبان همۀ آن اقوام (اقوامي كه در آذربايجان و غرب ايران مي‌زيسته‌اند) التصاقي بوده است. از اين اقوام مي‌توان ايلامي‌ها، قوتي‌ها، لولوبي‌ها، اورارتوها، كاسسي‌ها، اوتي‌ها، مانناها و سرانجام مادها را نام برد. اين كتاب حاوي مطالب بسيار مهم تاريخي است و بحثهايي كه در آن رفته و نظرياتي كه در آن ارائه شده بسيار نو و بر اساس منطق و اسناد هستند.البته آثاري كه در بالا از آنان نام برده شد تنها حدود يك چهارم آثار نوشته شده توسط پروفسور زهتابي هستند و بقيۀ آثار ايشان هنوز به زيور طبع آراسته نشده‌اند.

درگذشت پروفسور زهتابي

اولين روز زمستان سال ۱۳۷۷ روزي بس حزن‌انگيز براي جامعۀ علمي كشور و مردم آذربايجان بود. چرا كه در چنين روزي آذربايجان يكي از فرزندان برومند و دانشمند خود را از دست داد و در غم از دست دادن او در ماتم و عزا نشست. آري در آخرين روز پاييز سال ۱۳۷۷، پروفسور محمدتقي زهتابي اديب و مورخ بزرگ آذربايجاني در خانۀ شخصي خويش به طرز مشكوكي در شبستر چشم از جهان فرو بست و دار فاني را وداع گفت.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد

كولتورچي لر
صمد بهرنگي در تيرماه 1318 در محله چرنداب تبريز چشم به جهان گشود. با نخستين پديده اي كه آشنا شد: فقر بود و تهيدستي پدر. پدرش كارگري فصلي بود و خرجش همواره
بر دخلش تصرف داشت. بعضي اوقات نيز مشك آب به دوش مي گرفت و در ايستگاه «وازان» به روس ها و عثماني ها آب مي فروخت. بالاخره فشار زندگي وادارش ساخت تا با فوج بيكاراني كه راهي قفقاز و باكو بودند. عازم قفقاز شود. رفت و ديگر باز نگشت. ولي صدايش هميشه در گوش فرزندانش طنين انداز بود: « درس بخوانيد تا مثل من كارگر آواره نشويد. سعي كنيد حقوق بگيريد. هر چقدر كم باشد. باز بهتر است چون خاطرتان جمع است كه آخر ماه پولي مي گيريد.»

 

در چنين خانواده اي بود كه صمد جان گرفت و در كنار فقر بزرگ شد. از دوران كودكي كار همدمش بود و بچه هاي پاپتي هميارش. با آنها در ميان خاك و خل «چرنداب» تبريز رشد كرد. بعدها نيز براي آنان و هموندانشان زيست و تادم مرگ برايشان سرود زندگي و مبارزه نوشت. خود درباره زندگيش نوشته است:


« قارچ زاده نشدم بي پدر و مادر، اما مثل قارچ نمو كردم، ولي نه مثل قارچ زود از پا در آمدم. هر جا نمي بود به خود كشيدم، كسي نشد مرا آبياري كند. من نمو كردم... مثل درخت سنجد كج و معوج و قانع به آب كم، و شدم معلم روستاهاي آذربايجان. پدرم مي گويد: اگر ايران را ميان ايرانيان تقسيم كنيد از همين بيشتر نصيب تو نمي شود...»

هيجده ساله بود كه پس از اتمام دانشسراي مقدماتي به عنوان معلم راهي روستاهاي آذربايجان شد. از همان ابتدا تنها يك هدف داشت؛ آگاهي بخشيدن به مردم زحمتكش و آشنا ساختن آنان با اوضاع و احوال جامعه خويش، همزمان با آن، قلمش نيز چون سلاح برايي در جهت تحقق بخشيدن به خواسته هاي توده مردم و نيازهايشان به كار افتاد.

نخستين نوشته اش « تلخون» بود كه برداشتي است از افسانه هاي محلي آذربايجان. اين نوشته، ابتدا با امضاي «ص. قارانقوش» در « كتاب هفته» به چاپ رسيد. بعد از تعطيل اين نشريه، مقالاتي از صمد بهرنگي در روزنامه « مهد آزادي» تبريز و چندين نشريه ديگر به چاپ رسيد. امضاهاي صمد در اين مقالات، گوناگون است. ولي محتوا دريافت كلي نشان دهنده راهي است كه او در پيش گرفته بود . در عين حال در يك فصل مشترك نيز به هم پيوند مي خورند: يعني غليان و خروش محتواي آنها از زندگي مردم ساده و عامي كه در پائين ترين طبقه جامعه جاي مي گيرند. صمد بعدها نيز در تمامي نوشته هايش ( چه در قصه، چه در تحليل و بررسي و چه در ترجمه) همين محتوا را دنبال كرد و با الهام از توده، براي توده نوشت. بيشتر قصه ها و ترانه ها را از روستائيان مي شنيد و پادداشت مي كرد.

ناهمگن بودن نحوه آموزش نظام پيشين با شرايط زندگي روستائيان به طور اعم و روستائيان آذربايجان به طور اخص صمد بهرنگي را وادار به نوشتن سلسه مقالاتي ساخت كه بعدها با عنوان « كندو كاو در مسائل تربيتي ايران» به چاپ رسيد. در اين زمينه از زبان صمد مي خوانيم:

« از دانشسرا كه درآمدم و به روستا رفتم يكباره دريافتم كه تمام تعليمات مربيان دانشسرا كشك بوده است و همه اش را به باد فراموشي سپردم و فهميدم كه بايد خودم براي خودم فوت و فن معلمي را پيدا كنم و چنين نيز كردم.»

اين كتاب نيز سرنوشتي مشابه با سرنوشت ديگر كتاب ها ارزشمند آن زمان داشت. معيارهاي حاكم امپرياليستي مانع از آن بود كه ميداني براي عرصه اين قبيل انديشه ها و پيشنهاد هاي سازنده بوجود آورد. به همين دليل مسئله شد و به بايگاني رفت.

صمد ضمن تدريس در روستا، كلاس ششم متوسطه را به پايان رسانيد و وارد دانشكده ادبيات در رشته زبان انگليسي تبريز شد. همچنين تركي استانبولي آموخت، ولي هيچوقت حاضر نشد براي هميشه در شهر بماند. مجددا به روستا بازگشت و كار تدريس روستائيان محروم، را از سر گرفت. هم زمان با آن، نقد و مقاله نوشت. براي كودكان قصه نوشت. كتاب ترجمه كرد. فولكلورهاي آذربايجان را جمع آوري كرد و زبان آذري را به رديف كشيد و برايش دستور نوشت. كتاب الفبايي هم آماده ساخت كه روش تازه اي بود در جهت آموزش زبان فارسي به كودكان روستائي آذربايجان. قصه هايش را فقط براي كودكان مي نوشت آن هم نه كودكان «اطو كشيده» و « عزيزدردانه»، بلكه مخاطب او همواره كودكاني بودند كه محروميت و فقر با گوشت و استخوانشان عجين شده است. قصه هاي صمد در محتوا ضمن بهره گيري از تمثيل و استعاره از زباني ساده و روان برخوردار است. شخصيت هاي اصلي، همه در طبقه محروم جامعه ريشه دارند و تنفر صمد بهرنگي به نظام طبقاتي رژيم وابسته در لابلاي جملات آثارش به وضوح محسوس است.

قصد نويسنده اندرزگوئي به كودكان نيست و سعي ندارد از آنان موجودي مطيع و توسري خور بار آورد، بلكه او ياد مي دهد كه عليه زورگو و ستمگر بايد شوريد و از اطاعتش شانه خالي كرد. در عين حال آموزش از خود گذشتگي، فداكاري، ناديده گرفتن منافع شخصي را فراموش نمي كند. بهرنگي هدفش اين بود كه كودكاني انديشمند بار آورد تا جامعه اي انديشمند بسازند. با شاگردانش رابطه اي دوستانه داشت و به راستي به آنها عشق مي ورزيد. به هر روستائي كه مي رفت كتابخانه اي درست مي كرد و شاگردانش را به مطالعه عادت مي داد. با پاي پياده در روستاها مي گشت و براي روستائيان كتاب مي برد. توصيه مي كرد حتما كتاب هاي خوب را بخوانند. بعد درباره كتاب ها با آنها به بحث مي نشست و حتي اگر اين فرصت را به دست نمي آورد برايشان نامه مي نوشت و طي آن با زباني بسيار ساده، كتابها را بررسي مي كرد.

همين روشنگري ها خود كافي بود تا خشم و وحشت رژيم فاسد شاه برانگيخته شود. ابتدا صمد بهرنگي را در تنگناهاي بوروكراسي اداره فرهنگ قرار دادند: جريمه اش كردند. تبعيدش كردند. توبيخ اش نمودند و... ولي هيچكدام در روحيه استوار اين شيقته واقعي مردم تزلزلي به وجود نياورد. نگاه كنيم به نامه اي كه براي برادرش اسد نوشته و در آن با بي اعتنايي به روش بوروكراتهاي فرهنگي پوزخند زده است:

« مرا از آذر شهر به گاوگان فرستادند، 240 تومن از حقوقم كسر كردند كه چرا در امور مسخره اداري دخالت كرده بودم. به محض اينكه به گاوگان رسيدم شروع به كار كردم. مثل يك گاو پر كار درس دادم. بعضي ها تعجب ميكردند كه چرا با اين همه ظلمي كه بهت رسيده، باز هم جانفشاني ميكني، اين آدم ها فقط نوك بيني شان را ميديدند، نه يك قدم آن دورتر را. خودم را به گاوگان عادت دادم و بي اعتنا كار كردم ... سعي كن بي اعتنا باشي. اما نه اينكه كار نكني و بيكاره باشي. ها! غرض رفتن است نه رسيدن. زندگي كلاف سردرگمي است. به هيچ جا راه نمي برد. اما نبايد ايستاد. اين كه مي دانيم نخواهيم رسيد: نبايد ايستاد . وقتي هم كه مرديم، مرديم به درك!»

و به راستي كه صمد هيچگاه نايستاد. وحشت نكرد از اينكه به آنچه مي خواست ، نرسد. چراكه زندگي را «بي اهميت» و « كلاف سردرگمي» مي دانست. رفت، رفت و رفت تا ماهي سياه كوچولوي خود را دنبال كند . و جلادان رژيم شاه با گستردن دام در بستر راهش، او را به «ارسي» فرستادند كه ماهي سياه كوچولو و ديگر «ماهيان» رفته بودند. غافل از اينكه صمد و صمدها با پيوستن به ارس، به هدفشان رسيده بودند. چه او و امثالش در موج هاي ارس پيچيدند، خروشيدند. به طغيان بدل گشتند. همچون سيل خروشاني در سراسر ايران جاري شدند و ستون امپرياليزم حتي براي يك مقطع بسيار كوتاه هم كه شده به لرزه در آورند، در هم شكستند و خرد كردند.